Melk en koeken.

Melk en koeken.
Hij is 6.

Op een dag wordt hij 60, maar altijd zal hij 6 blijven bij melk en koeken.
Altijd zal hij hopen.
Op niets,
op alles.
Ik denk aan hem.
Ben bij hem.
En ik wil hem alles geven, maar soms is alles niet genoeg.

Dan moet hij het zelf doen.
Dan moet hij die melk en koeken zélf kauwen.
Diep ademhalen en doorslikken.
Nog een hapje.

Ik hap mee, enkel in gedachten.
Dan moet-ie toch niet alleen.
Hij is nog maar 6.